Ես Արևմտյան դպրոցի փայտե աթոռն եմ։ Ինձ ամեն օր դպրոցի երեխաները ճոճում են, նստում են։ Ես մեկ է ուրախ եմ քանի որ ինձ երբ կոտրում են, նորից վերանորոգում են ինձ նորից ճոճում են։ Իսկ իմ ձևը այսպիսին է ՝միջին չափի եմ, բայց իմ և իմ ընկերոջ տակը սրտիկ է նկարած։ Մի անգամ իմ մեծ ընկեր սեղանին կոտրել են և նորից նորոգել։ Ես շատ ընկերներ ունեմ, որոնց կոտրել են և երևի արդեն նորոգել են։ Իմ անունը դեղնիկ է, իսկ իմ ընկերոջ անունը դեղնուկ է։ Մենք ամեն օր տեսնում ենք մեր հարևան աթոռներին, բայց նրանք չարաճճի են, նրանց չարաճճիությունը սովորացրել են նրանց վրա նստող երեխաները։ Մենք գտել ենք նաև երեք տեսակի աթոռներ մեկը շագանակագույն, կանաչ մյուսն էլ դե դեղին։